azim Что означает?

этимология:

Ar. ʿazm (عزم) “azim, kesin karar, kararlılık, niyet; enerji; yola çıkma”

 

Türkçede 13. yüzyıldan itibaren tanıklanır. İlk asırlarda daha çok “yolculuk, sefer” anlamında kullanılır. 16. yüzyıldan itibaren “kararlılık” anlamı yaygınlaşmaya başlar.

 

iy göŋül bize kerem kıl bile seyrān idelüm / cān u tenden geçüben gel ʿazm-i cānān idelüm (Yûnus Emre Dîvânı, 13. yy.).

 

üç kündin soŋ çıkıp medı̇̄ne tarafınga ʿazm kıldılar (Nehcü’l-Ferâdîs, 1358)

 

çünkim zararında gördiler nef‘ / ʿazm eylediler ki edeler def‘ (Fuzûlî, Leylâ vü Mecnûn, 16. yy.)