ayakçın Что означает?

этимология:

T. ayak + T. addan ad yapım eki +çın. bk. ayak.

Dil devrimini izleyen yıllarda Anadolu ağızlarından derlenerek yazı diline aktarılır. Ağızlarda (Ankara, Eskişehir köyleri) ayakçin "dokuma tezgâhı pedalı" olarak da geçer (DS).

Ayakçılık, ayakçın: Dokuma tezgâhında atkı iplerini hareket ettirmek için ayakların bastığı tahta (Ömer Asım Aksoy, Gaziantep Ağzı, 1946).

Fakat dokuma tezgâhının atkı iplerini hareket ettirmek için ayakla itilen bölümüne, Anadolu’da yaygın olarak, ayakçılık, ayakçık, ayakçın, ayaklık, ayakmaç, basarık gibi eski Türklerin orijinal bilgilerini taşıyan deyişler kullanılır (Bahaddin Ögel, Türk Kültür Tarihine Giriş, 1978).