aktar Что означает?

этимология:

Ar. ‘aṭṭār (عطار) “koku ve ilaç satıcısı”.

Ar. ‘ıṭr (عطر) “koku, parfüm, esans” kökünden türeyen meslek adı. 13-14. yüzyıl Eski Anadolu Türkçesi metinlerinden itibaren tanıklanır. Aktar biçimi aykırılaşma (benzeşmezlik; dissimilation) sonucunda ortaya çıkar. Regola del Parlare Turco’daki actár ve Meninski lugatinde vulgar kaydıyla belirtilen achtar, aykırılaşmanın en geç 16. yüzyılda gerçekleştiğini gösterir (Adamović 2009: 129; Meninski 1680: 731). Lehce-i Osmânî’de “aktar (عطار): sabıkta ıtriyat satan, miskçi, baharcı. Hâlen hırdavatçı”; Kâmûs-ı Türkî’de “aktar (عطار):[Ar. عطار’dan galat ise de mahall-i isti‘mâli de büsbütün başka olduğundan, bu mana için bu imlanın muhafazası iktiza eder.] Mahalle aralarında iğne iplik gibi ufak tefek şeyler satan dükkancı” olarak tanımlanır.

terāzū aŋa gerek bakkāl ola / ya bezirgān tācir ü ‘attār ola (Yûnus Emre Dîvânı, 13. yy.).

ben gül severem anuŋ içün hārı severem / ben şekker içün külbe-i ‘attārı severem (Kadı Burhâneddin Dîvânı, 1393).

derzileri ve haffāfları ve ‘attārları ve kahvehāne ve kuyumcuları ve bozahāneleri gāyet çokdur ammā zırhcıları yokdur (Evliyâ Çelebi Seyahatnâmesi, 17. yy.).

Sen bana şuradan aktardan bir mektupluk kâğıt ile bir zarf getir (Hüseyin Rahmi, Kesik Baş - Zabıta Romanı, 1921).