asıntı Qué significa?

Origen (Etimología):

T. as- + T. eylemden eylem yapım eki –(ı)n- + T. eylemden ad yapım eki -tı.

Yazı dilinde 19. yüzyıldan itibaren tanıklanır. Müntahabât-ı Lügât-i Osmâniyye’de (1852) tereddüt maddesinin açıklamasında ("asıntıda ve salıntıda kalmak") geçer (Redhouse 2016: 501). Kâmûs-ı Türkî’de “asıntı (آصنتى): bir işin sonraya terki, talik, tavik, tehir” olarak kayıtlıdır. İstanbul argosunda “ödenmeyen borç” anlamıyla kullanılır (Mehmet Halit 1934: 16). Dil devrimi döneminde Ar. kökenli tavik "geciktirme, tehir" karşılığında yeniden canlandırılır (OTCK: 317).

Meftun’un senelerden beri asıntıda bıraktığı dâyinleri bu fırsattan istifadeye şitâb ederler. (Hüseyin Rahmi, Şıpsevdi, 1909).

Söylediklerine göre Rosenheim mültecilerle doluymuş. Tegernsee'de yolları tıkıyorlar, sığınacak yer istiyorlar, kovuluyorlar, gene asıntı oluyorlar, kaldırım kenarlarına oturuyorlar (Ulus, 22.03.1949).

Aslında herifin Petek karıya açıktan asıntı olması, Emey karıyla aralarındaki ilintiyi gizlemek içindi (Kemal Tahir, Köyün Kamburu, 1989).