meaning in Turkish

1. means (synonym):

İnsanı, şaka yollu üzecek veya uğraştıracak davranışlarda bulunmayı huy edinmiş olan; takılgan

pronounce

:

class / type;

adjective

Origin;

"Arapça muʿẕib"

Sample sentence;

"Hiç de yaramaz ve muzip bir çocuk olamamakla beraber ona kötü oyunlar oynamaktan çekinmemişimdir."

Syllables;

mu-zip


muzip