meaning in Turkish

1. means (synonym):

Kendilerine özgü giyinişi olan, serserilik, haytalık yapan, argo kullanan, başıboş, haylaz delikanlı; apaş, külhani, tulumbacı

pronounce

:

class / type;

Noun

Sample sentence;

"Bu, eski külhanbeyi biçiminde yürüyen kalıplı bir katildi."

Related compound words;

"külhanbeyi ağzı"

Syllables;

kül-han-be-yi

külhanbeyi