meaning in Turkish

1. means (synonym):

Yersiz ve gereksiz olarak çektirilen üzüntü, işkence, sıkıntı veya zorluk; üzgü, cevir, eza cefa, sıklet, ukubet

pronounce

:

class / type;

Noun

Origin;

"Arapça eẕiyyet"

Sample sentence;

"… ama bunca eziyete sırf oğlunun hatırı için katlandığına emin değildi artık."

Related compound words;

"gâvur eziyeti"

Syllables;

ezi-yet