meaning in Turkish

1. means (synonym):

Abartıyı huy edinen (kimse); abartmacı, mübalağacı

pronounce

:

class / type;

adjective

Sample sentence;

"Gerçekten Amerikan kanallarının o abartıcı havası içinde Türkiye'de olanlar anlatılıyordu."

Syllables;

abar-tı-cı


 
abartıcı