doğaüstücü ne demek?

1. Anlamı (eş anlamlısı):

Doğaüstücülük yanlısı, tabiatüstücü, sürnatüralist

Özelliği / Tipi / Türü; "sıfat"


Hecelenişi / Hecelemesi;
do-ğa-üs-tü-cü